Ogłoszenie

Ice

Magiczna istota

Dołączył: 03-02-2019

Liczba postów: 39

forumowy pseudonim: -

imię jako wojownik: Lodowe Serce

klan, z którym się utożsamia: Klan Wiatru

inne nicki: -

ulubiona postać z watahy WOJOWNICY: Burzowa Chmura

posiadane zwierzę #1: Daphne - lotopałanka

posiadane zwierzę #2: Flora - lotopałanka

posiadane zwierzę #3: Yuuri - lotopałanka

Migoczący Wodospad

Imię: Migoczący Wodospad
Imię w wersji anglojęzycznej: Glisteningwaterfall
Płeć: kotka
Klan: Klan Rzeki
Status: wojowniczka
Aktualny status w klanie: -
Status w klanie w trakcie śmierci: ?
Ojciec: Kruczy Popiół
Matka: Rozdarta Łapa/Rozdarte Serce
Mentor: Wiklinowa Łapa/Wiklinowa Gałąź
Uczniowie: -
Partner: były - Trzcinowy Szum; obecny - brat Trzcinowego Szumu
Rodzeństwo: -
Przyrodnie rodzeństwo: -
Przybrane rodzeństwo: -
Potomstwo: Brzoskwiniowy Nos i trójka kociaków o nieznanych aktualnie imionach; szóstka jej kociąt z bratem Trzcinowego Szumu o chwilowo nieznanych imionach
Opis wyglądu:
Prześliczna śnieżnobiała puchata kotka. Jej jedwabiste gęste futro przecina piątka szkaradnych blizn - jedna duża znajdująca się na grzbiecie w okolicach ogona; drugą ma na podbrzuszu; trzecią ma wysoko na lewej nodze; czwarta i piąta znajduje się na prawej nodze kotki lekko nad piętą. Z tłumu wyróżniają ją różne kolory tęczówek w lewym i prawym oku - lewe oko ma koloru głębokiego, ciemnego błękitu; zaś prawe ma odcień delikatnego, jasnego żółtego.
Charakter:
Migoczący Wodospad jest społecznym motylkiem. Każdego uważa za swojego przyjaciela i dla każdego kota ze swojego otoczenia jest miła i pomocna. Szanuje przywódców i zastępców czterech klanów, a także wyższych od niej rangą wojowników. Względem kotów z innych klanów jest niemiła i kąśliwa (omg nawet nie wiedziałam że takie słowo istnieje Xd). Jej typ osobowości można porównać do typu deredere (Deredere (jap. デレデレ) to osoba energiczna, radosna i życzliwa dla ludzi wokół. Żywi do danej postaci uczucia, ale nie pokazuje tego na swój specjalny sposób jak inne typy osobowości dere.)
Boi się: -
Nie lubi:  -
Lubi: -
Historia: (zarys)
Migotka rodzi się przedostatnia ze swojego miotu. Ma ona dwóch starszych braci - Węgorza i Rybołowa i jednego młodszego - Szczawika oraz jedną starszą siostrę - Traszkę. Jej miot jest pierwszym miotem Rozdartego Serca jak i Kruczego Popiołu. Z rodzeństwem utrzymuje bardzo przyjazne kontakty, tak jak ze swoimi rodzicami, którzy bardzo mocno kochają swoje młode, jak i siebie nawzajem. W wieku 5 księżyców jej starsze rodzeństwo zostaje mianowane na uczniów. Księżyc potem i ona ze swoim bratem Szczawikiem oraz koleżanką Kaczątkiem staje się uczniem. Jej mentorką zostaje najlepsza przyjaciółka jej matki - Wiklinowa Gałąź. Migocząca Łapa jest pilną i energiczną uczennicą, która często pakuje się w tarapaty. Kilka księżyców później mianowana zostaje na wojowniczkę - Migoczący Wodospad. Niedługo po mianowaniu bierze udział w bitwie Klanu Rzeki z Klanem Pioruna o Słoneczne Skały. W bitwie walczy u boku jednego z uczniów - Trzcinowej Łapy, który był jej kolegą z legowiska i chociaż jest starszy od niej o dwa księżyce jeszcze nie odbył ceremonii mianowania na wojownika. Po ostrej walce, w której kocur zabija wojownika i ucznia z Klanu Pioruna, Brzozowa Gwiazda mianuje go na wojownika imieniem Trzcinowy Szum. Dzień po mianowaniu dołącza do legowiska wojowników i wybiera sobie posłanie obok Migoczącego Wodospadu. Kotka jest żywiołową i dzielną wojowniczką. W bitwach odnosi kilka ran - dużą znajdującą się na grzbiecie w okolicach ogona; długą na podbrzuszu; drobną wysoko na lewej nodze; na prawej nodze dwie drobne znajdujące się lekko nad piętą. Kilka księżyców po bitwie o Słoneczne Skały, gdy rozmawia ze swoją przyjaciółką z dzieciństwa - Kaczym Piórem, w legowisku karmicielek, wchodzi do niego Trzcinowy Szum z dwoma kociętami w pysku. Kotki na chwilę urywają rozmowę. Kocur mówi, że znalazł owe kocięta porzucone na granicy ich klanu z pastwiskiem krów i nie chcąc, aby umarły z głodu, lub zostały rozerwane przez jakieś zwierzę, zabrał je i teraz chce powierzyć opiekę nad nimi Kaczemu Pióru. Zaskoczona kotka zgadza się na tą propozycję. Wszystko uważnie obserwuje Migoczący Wodospad, która jest zauroczona honorowym i dobrodusznym zachowaniem wojownika. Postanawia mu się przyjrzeć lepiej. Zauważa, że prócz dobrego serca, jest on niezwykle silny, zwinny i waleczny oraz odważny. Kotka zaczyna mieć obsesję na jego punkcie i zaczyna go szpiegować. W końcu głęboko się w nim zakochuje. Pewnego dnia Trzcinowy Szum zaprasza ją na spotkanie przy Słonecznych Skałach, na które chętnie się zgadza. Z bijącym sercem przychodzi na spotkanie, na którym kocur łowi jej olbrzymiego szczupaka. Zarumieniona kotka przyjmuje prezent od niego i cicho za niego dziękuje. Kilka dni później udaje się z nią na wspólny patrol graniczny. Oddalają się trochę od reszty patrolu i postanawiają wspólnie zapolować. Zawstydzona i z mocno bijącym sercem kotka postanawia złowić coś dla kocura. Rusza w kierunku, z którego słyszy głośny szelest. Z głową w chmurach, nie wyczuwa ostrej woni borsuka. Gdy jest dostatecznie blisko i już przygotowuje się do skoku, zza krzewu wyskakuje wielki borsuk, śliniąc się, warcząc i sapiąc, zaczyna zmierzać w jej kierunku. Przerażona kotka staje w bezruchu. Nagle przed nią wyskakuje Trzcinowy Szum i rozpoczyna zaciekłą walkę z borsukiem. Zaskoczona kotka tylko wycofuje się i przerażona tym, co się dzieje zaczyna płakać. Po skończonej walce, w której kocurowi udaje się przegonić wściekłe zwierzę, obejmuje ją ogonem i przyciskając ją do siebie doprowadza ją do obozu pocieszając. Od tego czasu kotka zauważyła, że stara się przebywać w jej otoczeniu. Zawstydzona i zarumieniona kotka, stara się nie zwracać na to uwagi, jednak po upływie kilku dni, za każdym razem gdy widzi Trzcinowy Szum w swoim otoczeniu i dziękuje mu za opiekę nad nią. Kilka dni później od zdarzenia z borsukiem udają się razem do Czterech Drzew, gdzie oboje wspinają się na sam wierzchołek jednego z drzew. Zarumieniona kotka napawa się wspólnym spędzaniem czasu z kocurem. Jeszcze nigdy nikt nie zabrał jej na wyprawę we dwoje w wyjątkowe miejsce, w nocy. Po upływie czterech księżyców i po wielu spotkaniach później, na jednym z polowań we dwoje, nagle zatrzymuje kotkę. Zdezorientowana kotka przystaje i wyczekująco spogląda w jego oczy, jednak nie dostrzega w nich nic co mogłoby jej powiedzieć co zamierza teraz zrobić. Nagle kocur obejmuje ją ogonem i bardzo mocno przyciąga ją do piersi, aż kotka na chwilę traci dech. Zarumieniona i zawstydzona wtula się w jego gęste futro i zaczyna mruczeć. Przerywa jej głęboki głos kocura, który zaczyna mówić, że od zawsze szukał dla siebie kogoś wyjątkowego, jednak robił to w zły sposób, gdyż nie wiedział, że najbardziej niezwykła osoba jest tuż obok niego, w tym samym legowisku, w prawie takim samym wieku. Migoczący Wodospad zdezorientowana parzy na niego z dołu i wtulając się w jego pierś pyta, co ma na myśli. Trzcinowy Szum obejmując ją jeszcze mocniej wyznaje jej swoją miłość do niej. Zaskoczona i zarumieniona kotka nieśmiało przyznaje, że ona też go bardzo mocno kocha i od dawna czekała na ten moment, po czym oboje stykają się nosami. Po powrocie do obozu, oba koty zasypiają obok siebie na jednym posłaniu, bardzo blisko siebie. Księżyc później kotka budzi się i dostrzega, że nie ma przy niej Trzcinowego Szumu. Zaskoczona wychodzi go poszukać. Gdy dostrzega, że nie ma go, idzie spytać się Kacze Pióro, czy czasem go nie widziała. W tym celu budzi kotkę. Karmicielka tylko kręci głową i powoli się rozciąga. Zrezygnowana Migoczący Wodospad udaje się z powrotem do swojego legowiska, jednak w drodze do niego zatrzymuje ją przeraźliwy krzyk Kaczego Pióra. Przerażona zawraca spytać co się stało. W legowisku karmicielek zastaje roztargnioną i spanikowaną kotkę, która szybko i niezgrabnie przeszukuje trzcinowe zarośla. Pyta ją więc, dlaczego tak straszcie krzyczała. Na to Kacze Pióro odpowiada jej, że nigdzie nie ma Lilijki i Tataraka. Migoczący Wodospad od razu przypomina sobie, że to kociaki, które przyniósł do obozu Trzcinowy Szum. Zdeterminowana postanawia pomóc swojej przyjaciółce w odnalezieniu jej przybranych kociąt. Wkrótce do poszukiwania dołączają się inni członkowie klanu. Popołudniu przychodzi Trzcinowy Szum z samotnego polowania i pomaga w poszukiwaniach. Cały klan przez cały dzień zajmuje się niczym innym jak poszukiwaniem zaginionych kociąt. Wieczorem zrezygnowane koty zaprzestają i mówią, że prawdopodobnie kocięta spotkał jakiś drapieżnik, lub wpadły do rzeki. Zrozpaczona Kacze Pióro nie przystaje na tą wersję i codziennie od dnia zaginięcia kociąt popołudniu wychodzi na poszukiwania, których nie zaprzestaje aż do swojej śmierci. Migoczący Wodospad udaje się czasem z nią. Kilka dni później od zagubienia się Lilijki i Tataraka, na zgromadzeniu klanów Migoczący Wodospad nawet nie słucha o tym co mówią przywódcy, tylko rozmyśla o tym, jak mogły zginąć zaginione kocięta. Przez cały czas jest oparta o bok Trzcinowego Szumu. Po skończonym zgromadzeniu wraz z partnerem i innymi członkami klanu udaje się w podróż powrotną do obozu. Nagle Trzcinowy Szum zostaje na chwile z tyłu, nie zważając na to idzie dalej, za swoim klanem. Po chwili czuje, że z jej ogonem splata się ogon jej ukochane, jednak nie reaguje na. Dzień po zgromadzeniu, w samym środku nocy Trzcinowy Szum budzi ją i razem wymykają się do Ust Matki. Stojąc przed Księżycowym Kamieniem Migoczący Wodospad zauroczona jego blaskiem, składa cichą prośbę do Klanu Gwiazd, aby ocalił Tataraka i Lilijkę, a w razie ich śmierci, aby przyjął ich duchy do siebie. Jej intensywne rozmyślania o tym co mogło spotkać biedne kocięta, przerywa jej Trzcinowy Szum szturchając ją w bok. Zdezorientowana kotka, odwraca wzrok w jego kierunku. Kocur patrząc głęboko w jej oczy, przysuwa ją do do piersi. Kotka pozwala mu wepchnąć swój nos w jego gęste futro i zaczyna płakać. Nagle czuje nad sobą ciepły oddech kocura. Przestaje płakać i podnosi na niego wzrok. Kocur cichym i spokojnym głosem pyta ją, czy jest gotowa na własne potomstwo i rodzicielstwo. Zaskoczona kotka wyczekująco patrzy na niego. Kocur już głośniej mówi jej, że chciałby mieć z nią kocięta. W jednej chwili kotkę opuszczają wszystkie smutki. Entuzjastycznie odpowiada, że tak. Księżyc później, na prośbę Trzcinowego Szumu udaje się na patrol graniczny. Wkrótce patrol rozdziela się. Ona wraz ze swoim partnerem udaje się, aby sprawdzić granicę z Klanem Cienia. Nagle kocur przerywa jej wesołe myśli i z uczuciem pyta jak miewają się jego nienarodzone kocięta. Migoczący Wodospad z dumą opowiada o tym, ze jest ich dużo i o tym jak się wiercą. Gdy oboje wciągają się w rozmowę, nagle, wyskakuje przed nich wściekła kotka z Klanu Cienia. Przerażona chowa się za kocurem, który splata z nią ogon i zasłania ciałem. Owa kotka, która okazuje się być Wiśniowym Zmierzchem pyta jej partnera z wściekłym krzykiem, o to czemu go zdradza i czy kociaki, które niedawno utonęły w rzece to nie były ich kochane kocięta. Zszokowana i zdezorientowana odwraca wzrok w jego kierunku, patrząc się na niego wyczekująco. jak to kocur zdradza Wiśniowy Zmierzch? O czym ta szalona kotka gada?! I skąd wie o Tataraku i Lilijce oraz skąd wie, że akurat utonęli w rzece? Jednak Trzcinowy Szum nie zaprzecza słowom kotki, tylko spuszcza głowę. Zszokowana Migoczący Wodospad odsuwa się trochę od niego. Czyli to prawda... Kocur rozpoczyna opowieść o tym, że nie chciał już łamać kodeksu wojownika, tylko chciał żyć zgodnie z nim i wieść życie tak jak każdy, zwyczajny wojownik. Przyznaje się również do utopienia Lilijki i Tataraka. Z łzami w oczach mówi, że zrobił to dla dobra ich wszystkich i przeprosił je za to, lecz nie miał innego wyjścia. Potem opowiada o tym, że gdy zobaczył, że może znaleźć miłość życia we własnym klanie, postanowił wykorzystać szansę. Zakochany na nowo w zwykłej na pozór, lecz pięknej wewnątrz kotce, wyznał miłość Migoczącemu Wodospadowi, po czym postanowił mieć z nią legalne potomstwo. Zaszokowana nie wierzy własnym uszom. Przez tyle księżyców była okłamywana wraz z tą nieznajomą kocicą. Nagle słyszy, że Wiśniowy Zmierzch zaczęła krzyczeć, że powinien być tylko jej i że tak bardzo chciała żyć szczęśliwie. Migoczący Wodospad myśli coś zupełnie przeciwnego, że to właśnie Trzcinowy Szum nie powinien nigdy spotkać Wiśniowego Zmierzchu, tylko od samego początku powinien być z nią. Jednak widząc ból kotki, zdaje sobie sprawę, że to co zrobił jej jej partner jest niewybaczalne. Gdy słyszy puste słowa przeprosin Trzcinowego Szumu do Wiśniowego Zmierzchu, postanawia działać. Pewna siebie wychodzi z cienia kocura i podchodzi do zasmuconej i zranionej kotki, następnie wtulając się w jej sierść, przeprasza ją za to, że zabrała jej ukochanego. Migoczący Wodospad godzi się z Wiśniowym Zmierzchem, po czym wściekła podchodzi do kocura i z krzykiem zrywa z nim, mówiąc, że tego co zrobił nie da się wybaczyć. Po chwili Wiśniowy Zmierzch daje jej cichy znak ogonem, że wraca do obozu, następnie odchodzi. Migoczący Wodospad robi jeszcze kocurowi długie kazanie o tym, czy gdyby zakochał się w kimś innym niż ona, też utopiłby jej kocięta. Na koniec ucieka najszybciej jak może do obozu z płaczem, wściekła na bezmyślnego kocura. W obozie mówi całą prawdę Brzozowej Gwieździe, który wprost nie może uwierzyć w to co mu powiedziała. Po chwili do obozu wraca także Trzcinowy Szum. Widząc go, Migoczący Wodospad rzuca w jego kierunku wściekłe spojrzenie, następnie słucha jego żałosnych próśb o wybaczenie. Potem wygnany kocur odchodzi. Spotyka go jeszcze tylko raz na patrolu granicznym, na którym przegania go. Potem już nigdy więcej go nie ujrzała na oczy. Kilka dni po wygnaniu Trzcinowego Szumu z Klanu Rzeki, urodziła czwórkę zdrowych kociąt. dwie córki - Brzoskwinkę i (imię drugiej córki) oraz dwóch synów - (imiona synów). Wszystkie swoje kocięta wychowała na świetnych wojowników, a niedługo po wyjściu z legowiska karmicielek dowiaduje się, że jest w niej zakochany brat Trzcinowego Szumu. Kotka zakochuje się w nim z wzajemnością i księżyc potem powraca do legowiska karmicielek, rodząc szóstkę zdrowych kociąt. Ciąg dalszy chwilowo nieznany...
Informacje dodatkowe: -
Geneza imienia - ?
Blizny - duża znajdująca się na grzbiecie w okolicach ogona; długa na podbrzuszu; drobna wysoko na lewej nodze; na prawej nodze dwie drobne znajdujące się lekko nad piętą
Znaki szczególne: różne kolory tęczówek w lewym i prawym oku - lewe oko ma koloru głębokiego, ciemnego błękitu; zaś prawe ma odcień delikatnego, jasnego żółtego
Inne: -
Sposób śmierci: -
Wygląd/grafika:


Drzewo genealogiczne: